Abstrakcja ekspresjonistyczna
Abstrakcja ekspresjonistyczna
W 1966 roku umarł osiemdziesięcioletni Hans Hofmann, który był uważany za nauczyciela abstrakcjonistów. Artysta ten pozostał całe życie malarzem sztalugowym. Hofmann malował swoje obrazy jednokierunkowo w pozycji odpowiadającej pozycji patrzącego. Robił on próby ze spływającą farbą, ale zrezygnował całkowicie z automatyzmu. Znany ze swoich pełnych energii i nasyconych kolorem płócien, Hofmann odegrał kluczową rolę w rozwoju ekspresjonizmu abstrakcyjnego, wywierając duży wpływ na całe generacje malarzy amerykańskich.
W Stanach Zjednoczonych przedstawiciele abstrakcji ekspresjonistycznej pochodzili przeważnie spośród emigrantów z Europy i nowoczesną sztukę amerykańską traktowali raczej jako przeszkodę w ich artystycznym rozwoju. Mimo to tendencja do identyfikowania treści obrazu z techniką i tworzywem pozostawała aktualna wewnątrz samej sztuki abstrakcji ekspresjonistycznej. Prace ówczesnych malarzy nawiązywały do sztuki przedmiotowej, w której elementy plastyczne wykluczały wprowadzenie elementów wyobraźni i subiektywnej metody tworzenia. Sprowadziło się to do wyeliminowania elementów obrazowania w tworzonych pracach. Tę potrzebę obrazowania zaczęły zaspokajać inne formy artystyczne: fotografia i powiązane z nią style malarskie.
Malarze abstrakcjonizmu zostawili światu wielkie dzieła, wystarczy wybrać się do dowolnego muzeum.